แฟนของเพื่อน ก็เหมือนแฟนเรา

ความรักมันไม่จำกัดรูปแบบ จริงไหมครับ ผมเองก็เป็นอีกคนที่เคยจำกัดตัวเองไว้ว่าต้องมีแฟนเป็นผู้หญิงเท่านั้น เพราะธรรมชาติ มีผู้ชายก็ต้องมีผู้หญิง เหมือนเกิดมาคู่กัน ไม่งั้นผู้ชายจะอยากXXXตอนเห็นผู้หญิงสวยๆทำไม แต่สิ่งที่ผมเข้าใจมันก็เหมือนถูกพลิกกระดาน เพราะเพื่อนรักของผมมีแฟน ผมจึงได้เข้าใจคำว่า รักไม่จำกัดเพศเป็นครั้งแรก เพื่อนของผม เธอชื่อ เปรี้ยว เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยประถมนู่นแหละครับ เข้ามหาวิทยาลัยก็ติดที่เดียวกัน เพียงแต่คนละคณะ เราก็เลยนัดเจอกันบ่อยๆ จนวันหนึ่ง เปรี้ยวก็แนะนำให้ผมได้รู้จักกับแฟนของเธอ ที่ชื่อ อาร์ม
ครั้งแรกที่เห็นยอมรับเลยครับว่าไม่ถูกชะตาเป็นอย่างมาก คนอะไร ตัวใหญ่ เล่นกล้าม แถมยังส่งสายตาหลีสาวไปทั่ว แบบนี้ก็เกิดอาการหวงเพื่อนเป็นธรรมดาล่ะครับ ยิ่งได้เจอยิ่งไม่อยากเข้าใกล้ แต่ด้วยความที่สนิทกับเปรี้ยว ผมเลยถูกลากไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ มันคงจะXXXกันบ่อยแล้วแต่ก็ยังไม่ชอบขี้หน้ามันอยู่ดี ที่ไปก็เพราะเกรงใจเพื่อนนี้แหละครับ จนวันช่วงปลายปีที่ผ่านมา ผมไปเที่ยวผับตามปกติ ชวนเปรี้ยวเท่าไหร่ก็ไม่ไป เห็นมันว่าปวดท้องเมนส์ เลยปล่อยให้นอนพักไปดีกว่า ผมเลยออกมาเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนในสาขา และแล้วช็อตเด็ดของคืนนั้นก็มาให้เห็นเต็มๆตาเลยครับ อาร์มกำลังคลอเคลียกับสาวคนหนึ่ง ดูเธอเซ็กซี่ดี แต่ว่าที่มันทำให้ผมโกรธ เพราะมันกำลังนอกใจเปรี้ยวแน่ๆ เลือดขึ้นหน้าราวกับถูกนอกใจเสียเอง ตอนนั้นไม่รู้แรงมาจากไหน ผมเดินเข้าไปชกทีหน้าอาร์มแรงๆ จนสาวคนนั้นร้องตกใจแล้ววิ่งหนีไป ก่อนจะลากอาร์มออกมาคุยกันนอกร้าน “มึงนอกใจเพื่อนกูหรอ” ผมถามด้วยความโมโห “เออ แล้วมึงจะทำไม” เสียงตอบดูท้าทาย “มึงจะทำไมกู หรือมึงอิจฉาที่เพื่อนมึงได้กู มึงอยากXXXกูใช่ป่ะ” คำถามที่ดูไม่ค่อยจริงจัง แต่ทำผมหน้าแดง หรือจริงๆแล้วผมไม่ได้โกรธที่มันนอกใจเพื่อนผม …
นาทีนั้นความเงียบเข้าเกาะกุมเราทั้งคู่ อาร์มอุ้มผมที่กำลังครุ่นคิดกับตัวเองเข้าไปที่เบาะหลังรถเก๋งคันกว้าง กางเกงของเขาถูกปลดลงมาจนน้องชายที่แข็งตัวโผล่ออกมา ผมเลยต้องปล่อยตามโดยอัตโนมัติ มือทั้งสองข้างกุมจ้าวโลกดุ้นโตเต็มมือ แล้วรูดมันช้าๆ มือของอาร์มกดหัวผมลงให้โม้ก ยิ่งขัดขืนก็ยิ่งหมดแรง ปากเลยอมมันเอาไว้จนเต็ม กลิ่นคาวทำเอาผมเวียนหัว แต่ก็หยุดโม้กไม่ได้ เหมือนถูกสั่งแต่ก็เต็มใจ จนในที่สุด น้ำก็แตกออกมาจนล้นปาก แขนขาหมดแรง พร้อมเสียงหายใจหอบของเราทั้งคู่ ถ้าไม่มาเจอกันวันนี้ ผมก็คงไม่รู้หัวใจตัวเอง